PODZIEMNE ŹRÓDŁA
Przekład: Renata Putzlacher

Na mej twarzy słońce zostawiło
miliony piegów
rzeka wolno płynie drzewa
jej pilnują brzegów
a ja chodzę błądzę między ludźmi
jak ta rzeka niemy
patrzę w ziemię dumam
co mnie czeka potem w ziemi

Podziemne źródła i
potoki nieznane
słowa to znaki my
znaczeń ich nie znamy
korzeni szukamy
nic o nich nie wiemy
błądzimy pod ziemią
labirynt podziemi
ciągle nas mami

Która miłość mi złamała życie
poplątała drogi
kto mi rękę znowu poda
kto postawi mnie na nogi
patrzę w szybę sklepu widzę tylko
swój zamglony obraz
jestem jaki jestem trochę we mnie zła
i trochę dobra

Podziemne źródła i
potoki nieznane
słowa to znaki my
znaczeń ich nie znamy
korzeni szukamy
nic o nich nie wiemy
błądzimy pod ziemią
labirynt podziemi
ciągle nas mami

UNDERGROUND SOURCES
Translation: Ivana Noble

The sun has painted on my face
A million dots
A river is flowing among the trees
And I walk, I ramble like a silent river
Among all the people,
Looking to the ground, trying to understand
What awaits me when I lie in the earth.

Underground sources,
Unknown streams.
Words are signs
Whose meaning we don’t know.
We search for roots,
Knowing nothing of them.
We ramble under the earth,
Under the earth we ramble,
Hopelessly, yet we still do.

Which one of my loves
Managed to break me
And who will hold me now?
Who will again offer me an arm?
I look into a shop window,
Seeing my own outline,
Glassy and dull.
I am neither good nor bad,
I am both good and bad.

Underground sources,
Unknown streams.
Words are signs
Whose meaning we don’t know.
We search for roots,
Knowing nothing of them.
We ramble under the earth,
Under the earth we ramble
Hopelessly, yet we still do.

FONTI SOTTERRANEE
tradotto da Ennio

Il sole disegnava sulla mia faccia
milioni di punti
il fiume scorre tra gli alberi,
tra gli alberi scorre il fiume,
ed io cammino, vago come un placido fiume
in mezzo a tutti gli uomini,
fisso la terra, cosa mi aspetta,
cosa mi aspetta forse nella terra.

Fonti sotterranee,
i ruscelli sconosciuti
le parole sono un cenno,
non ne conosciamo i significati,
Ne cerchiamo le radici,
ma di loro non sappiamo nulla
vaghiamo nel sottosuolo,
vaghiamo invano
nel sottosuolo.

Quale poi era dai miei amori,
quale mi ha infranto,
chi mi offre di nuovo il braccio,
chi mi offre di nuovo il braccio,
sto in fronte alla vetrina, vedo solo il suo contorno
vitreo ed inespressivo,
non sono buono, non sono cattivo,
io sono buono e cattivo.

Fonti sotterranee…

Z recitálu ČT Divné století natočeném v roce 1996 (režie V. Fatka).
Spoluúčinkují R. Pastrňák, K. Plíhal, Z. Vřešťál, V. Sázavský, M. Nytra, J. Nohavica st. a další.

Zdroj: archiv Jaromíra Nohavici
© Jaromír Nohavica, 2014