TY PYTASZ MNIE
Tłumaczenie: Leszek Berger

Siedzimy w krzesłach pół na pół,
nieswojo nam i smutno.
Oddziela nasze dłonie stół.
Siedzimy w krzesłach pół na pół,
w zasłonach księżyc utknął.

A cisza, co oblepia strop,
ma skrzydła nietoperza.
Z rowu pośrodku pełznie mrok,
a cisza, co oblepia strop,
nieszczerze się wyszczerza.

Ty pytasz mnie,
a ja pytam cię,
i milczymy razem,
bo dość już padło słów i fraz.
Ty pytasz mnie,
a ja pytam cię,
dwa monologi
z dwóch oddalonych gwiazd.

Gdy czasem wzrok napotka wzrok,
blask wcina się w ciemności,
a wilki pną się już na stok.
Gdy czasem wzrok napotka wzrok
już nie ma w nim radości.

A każde z przemilczanych słów
niepięknym jest żebrakiem,
co wraca z ręką pustą znów.
A każde z przemilczanych słów
jest martwym ptakiem.

Ty pytasz mnie…

Lubimy w czułe miejsce bić,
aż koń galopem ruszy.
A bujna jarzębiny kiść,
gdy zaczniesz w czułe miejsce bić,
na piasek ci się skruszy…

Siedzimy w jednej izbie dziś
z kwiatami w umywalce.
Pobojowisko Austerlitz,
siedzimy w jednej izbie dziś,
licząc poległych w walce.

Ty pytasz mnie…

TY PYTASZ MNIE
Tłumaczenie: Tomasz Borkowski

Tkwimy w fotelach pół na pół
niepewni, zmieszania pełni
pomiędzy nami cały stół
tkwimy w fotelach pół na pół
w zasłonach kołysze się księżyc.

Cisza u stropu wisząc śpi
ma skrzydła nietoperze
noc czyha by z okopu wyjść,
cisza u stropu wisząc śpi
aż w garnku miarkę zbierze.

Ty pytasz mnie
i ja pytam cię
a milczymy przecież
bo tak mało słów jest na świecie
ty pytasz mnie
a ja pytam cię
dwa różne narzecza
na dwóch planetach

W nieswoje oczy oka rzut
i mrok przecięty ogniem
wilki schodzą się, zwietrzyły łup
w nieswoje oczy oka rzut
nie będzie już cudownie

Słowa, których nie powie nikt
i tak będą powracać
w żebraczej szacie muszą przyjść
słowa, których nie powie nikt
te martwe ptaki

Ty pytasz mnie…

Gdy w słaby punkt ostrogę dać
konie popędzą w cwale
jarzębin rudych pełna garść
gdy koniom w brzuch ostrogę dać
grudką piasku się stanie

W jednym pokoju ja i ty
i kwiatek w umywalce
po bitwie pole Austerlitz
w jednym pokoju ja i ty
liczymy padłych w walce

Ty pytasz mnie…

VON EINEM ANDERN STERN
Übersetzung: Frank Viehweg

Wir sitzen halb uns zugewandt
Bekümmert und verlegen
Ein Tisch so zwischen Hand und Hand
Wir sitzen halb uns zugewandt
Der Mond verblaßt im Regen

Die Stille, die den Raum erfüllt –
Ein großes Ungeheuer –
Die Nacht, die aus den Ritzen quillt
Die Stille, die den Raum erfüllt
Frißt sich in das Gemäuer

Wenn wir uns in die Augen sehn –
Ein Flackern für Sekunden –
Und Wölfe, die am Kreuzweg stehn
Wenn wir uns in die Augen sehn
Ist jeder Glanz verschwunden

Und jedes ungesagte Wort
Wird niemals mehr erklingen
Ein Bettler in zerschlissnem Kord
Und jedes ungesagte Wort
Ein Vogel ohne Schwingen

Den Pferden geben wir die Sporn
Bis daß sie galoppieren
Die Vogelbeeren sind erfrorn
Den Pferden geben wir die Sporn
Nichts bleibt mehr zu verlieren

Wir sitzen im Hotel zur Nacht
Zwei stumme Unglücksboten
Ein Feld wie nach der großen Schlacht
Wir sitzen im Hotel zur Nacht
Und zählen unsre Toten

Und du fragst mich
Und ich, ich frag dich
Dann bleibt nur ein Schweigen
Plötzlich sind uns alle Worte fern
Und du fragst mich
Und ich, ich frag dich
Jeder in der Sprache
Von einem andern Stern

TÚ ME PREGUNTAS
Traducción: Tereza Halasová

Sentados en sillones mitad a mitad,
llenos de titubeos,
entre mano y mano una mesa por medio,
sentados en sillones mitad a mitad
y la luna ondea en las cortinas.

El silencio colgado junto al techo
tiene alas de murciélago,
la noche salta de la zanja,
el silencio colgado junto al techo
en un vaso endrinas recoge.

Tú me preguntas
y yo te pregunto a ti,
los dos callamos,
porque pocas palabras hay en el mundo.
Tú me preguntas
y yo te pregunto a ti,
cada uno en otra lengua
en otro planeta.

Miradas cara a cara
y a la oscuridad la atraviesan rayos,
los lobos bajan por la ladera,
miradas cara a cara
y ya no hará buen tiempo.

Palabras que no nos diremos
vuelven no dichas,
mendigos en feo traje,
las palabras que no nos diremos
son pájaros muertos.

Tú me preguntas…

Clavamos las espuelas al caballo
para que salgan disparados
y el fruto rojo de serba,
cuando le clavamos al caballo las espuelas
se convierte en granos de arena.

Sentados en una habitación
con una flor en el lavabo,
el campo de Slavkov después de la batalla,
sentados en una habitación
y contamos los caídos.

Tú me preguntas…

TI PITAŠ ME
Prijevod : Mato Pejić

Sjedimo u fotelji pola – pola
I prepuni smo dvojbi
Od ruke do ruke širina stola
Sjedimo u fotelji pola – pola
Mjesec se u zavjesi drobi

Tiho viseći sa stropa
S krilima netopira,
Noć iskače iz opkopa
Tiho viseći sa stropa
U lončić trnjine bira

Ti pitaš me
Ja pitam te
Šutimo oboje
Jer malo riječi je na svijetu
Ti pitaš me
Ja pitam te
Svatko drugim jezikom
Na drugom planetu

Gledamo ravno u oči
A munja tamu briše
Vuk iza vuka iskoči
Gledamo ravno u oči
Ljepote nema više

Riječi koje se prešute
Nikamo neće otići
Prosjaci glave pognute
Riječi koje se prešute
Su mrtvi ptići

Ti pitaš me
Ja pitam te
Šutimo oboje
Jer malo riječi je na svijetu
Ti pitaš me
Ja pitam te
Svatko drugim jezikom
Na drugom planetu

Mamuzamo konje vrele
Da pojure ko bljesak
A jarebika bobe zrele
Dok mamuzamo konje vrele
Izgledaju ko pijesak

Mi smo u sobi malenoj
U umivaoniku lale
Kod Austerlitza proš’o boj
Mi smo u sobi malenoj
Prebrojavamo pale

Ti pitaš me
Ja pitam te
Šutimo oboje
Jer malo riječi je na svijetu
Ti pitaš me
Ja pitam te
Svatko drugim jezikom
Na drugom planetu

Jaromír Nohavica a Robert Kuśmierski na koncertě ve sportovní hale Sareza v Ostravě-Porubě 18. 12. 2010.

Zdroj: archiv Jaromíra Nohavici
© Jaromír Nohavica 2013