W ROGU POKOJU SIEDZI ZŁO
Przekład: Roman Orłowski

W rogu pokoju siedzi Zło
I w telewizor patrzy
Nikt tutaj nie wie, kim jest on
Swój chłop czy obcy jakiś
Z uwagą detektywa
Wertuje nasze zdjęcia
Kościstą twarz wykrzywia
Jak ci z płócien El Greca

Czy aby to na pewno my?
Na zdjęciach urlopowych
Czy aby to na pewno my?
O twarzach opalonych
Czy aby to na pewno my?
W beztrosce i kolorze
Czy aby to na pewno my?
Boże!

Zło siedzi w kącie w półmroku
Nerwowo składa ręce
A gospodyni do stołu
Podaje co najlepsze
Zło oblizując palce
Schyla się do podłogi
Gdzie czule psiaka głaszcze
A kawę trzema słodzi

Czy aby to na pewno my?….

W rogu pokoju milczy Zło
Małżonka wino niesie
Czy jest mu dobrze – pyta go
Zło tylko uśmiecha się
Na zdrowie toast wznosi
Po szybie księżyc idzie
I zaraz się wynosi
Lecz wnet tu przyjdzie …

Czy aby to na pewno my?….

W ROGU POKOJU SIEDZI ZŁO
Przekład: Jerzy Marek

W rogu pokoju siedzi Zło
W fotelu przed ekranem
Nikt nie wie czy domownik to
Czy może ktoś nieznany
Bluzę jak mundur ma
Zaczyna zdjęcia wertować
Postać jakby ją sam
El Greco namalował

To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Na fotografiach z plaży
To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Te opalone twarze
To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Na tym widać trochę gorzej
To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Boże!

W półmroku w kącie siedzi Zło
Nerwowo ściska palce
A gospodyni pieczeń swą
Właśnie podaje na kolację
On tylko obliże się
Pochyli ku podłodze
Szczenięciu pogładzi sierść
I kawę trzema słodzi

To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Na fotografiach z plaży
To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Te opalone twarze
To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Na tym widać trochę gorzej
To my jesteśmy tutaj czy nie my?
Boże!

W rogu pokoju milczy Zło
A żona wino niesie
I jak się czuje pyta go
On tylko się uśmiechnie
Toastem uczci nas
Za oknem księżyc wyjdzie
Aż nagle się zatrzyma czas
Lecz to znów przyjdzie…

Živé koncertní provedení alba Tak mě tu máš v klubu Parník v Ostravě 4. března 2013.

Střih a režie záznamu: Tomáš Linhart
© Jaromír Nohavica 2014